- ابوالحسن عینی (اَ بُلْ حَ سَ نِ عَ)
علی بن سعید. از مورخین بزرگ اندلس. او راست دو تاریخ مفصل از مشرق و مغرب و جغرافیایی مصور که نسخه ای از آن در کتاب خانه بودلین اکسفورد موجود است. وفات او به سال 673 هجری قمری بود
معنی ابوالحسن عینی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ بُلْ حَ سَ نِ مَ)
لغت نامه دهخدا
علی بن ابی سعید عثمان. دهمین سلطان از بنی مرین در مراکش و از سلاطین بزرگ این سلسله. او طرابلس غرب و کلیۀ افریقای شمالی و قسمتی از اندلس را متصرف گشت و در افریقا عمارات بسیار از مساجد وپلها و رباطات و مدارس بساخت و با ملوک همجوار مانند ملک ناصر محمد بن قلاوون حکمران مصر و منسا موسی و منسا سلیمان حکمران سودان روابط نیکو داشت و هدایای بسیار بین آنها رد و بدل میشد وی بخط خود قرآنی نوشت و با تذهیب و تزئین و هدایای دیگر بحرم شریف ارسال داشت و با ابوتاشفین سلطان تلمسان جنگ کرد و او را مغلوب و مملکت وی را ضمیمۀ ملک خود کرد. رجوع به ابوتاشفین اول شود. ابوالحسن در یکی از جنگهای خود با مسیحیان اندلس شکست خورد و حرم او را غارت و اسیر کردند و زوجه او فاطمه دختر ابویحیی پادشاه حفصی و عمزاده اش عایشه و بسیاری از زنان و اطفال او را بکشتند وناوگان او مرکب از 600 کشتی با عساکر و عده ای از دانشمندان و بزرگان دولت غرق شدند. پس از آن پسرش ابوعنان با او مخالفت کرد و بر ملک مستولی گشت و ابوالحسن در سال 752 هجری قمری درگذشت. مدت سلطنت او از زمان جلوس تا خلع هیجده سال بود (از 731 تا 749) و سه سال بعد از خلع وفات یافت. و رجوع به ابوعنان... شود
(یِ نی ی)
لغت نامه دهخدا
اسحاق بن احمد بن ابراهیم مکنی به ابوالحسن، ازمحدثان است. وی از ابی قریس محمد بن جمعه بن خلف حافظ روایت کند و ابوبکر احمد بن ابراهیم بن احمد بن محمود ثقفی حافظ واعظ از او روایت دارد. (الانساب سمعانی). محدثان در تاریخ اسلام نه تنها ناقلان حدیث بودند بلکه با دقت علمی، فنی و تاریخی که در تحلیل روایات داشتند، به طور مؤثری در تصحیح، تطبیق و پالایش احادیث نقش آفرینی کردند. آن ها به بررسی دقیق راویان، تحلیل متون روایات و مقایسه با سایر منابع معتبر پرداخته و به دین اسلام کمک کردند تا منابع دینی اش بدون هیچ گونه تحریف به نسل های بعدی منتقل شود.
(اَ بُلْ حَ سَ نِ عَ)
لغت نامه دهخدا
علی بن رامساس. شهرزوری گوید او حکیمی صاحب تآلیف و یکی از چند تن نویسندگان رسائل اخوان الصفاست. و رسالۀ او در اقسام موجودات گواه براعت اوست
(عُ قَ)
لغت نامه دهخدا
احمد بن یحیی بن زهیر، مکنی به ابوالحسن. از قاضیان حنفی در قرن پنجم هجری. وی به سال 380 ه. ق. در حلب متولد شد سپس سمت قضاوت آنجا را به عهده گرفت. کمال الدین ابن العدیم از نوادگان وی بشمار آید. درگذشت عقیلی به سال 424 هجری قمری رخ داد. او راست: الخلاف بین ابی حنیفه و اصحابه و ما انفرد به عنهم. (از الاعلام زرکلی از الجواهرالمضیه)